Παραμύθι χωρίς όνομα
Πηνελόπη Δέλτα
Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Ισίδωρος Σιδέρης Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης Σκηνικά – Κοστούμια: Γιάννης Κατρανίτσας Χορογραφίες: Κατερίνα Αντωνιάδου Φωτισμοί: Κώστας Μπλουγουράς Βοηθός σκηνοθέτη: Θωμαή Ουζούνη Ηχοληψία, βοηθός φωτιστής, projection: Δημήτρης Κοκολινάκης
Ηθοποιοί:

Σταυρούλα Αραμπατζόγλου Γιώργος Γιόκοτος Τριαντάφυλλος Δελής Ρέζι Μπεντιανισβίλι Βιβή Παντελίδου Γρηγόρης Παπαδόπουλος Στέφανος Πίττας

 

 

Λίγα λόγια για το έργο

“Αν ο καθένας σκέπτουνταν λιγότερο το άτομο του

και δούλευε περισσότερο για το γενικό καλό,

θα έβλεπε μια μέρα πως πάλι για τον εαυτό του δούλεψε.”

Π.Σ. Δέλτα “Παραμύθι χωρίς όνομα

Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» της Πηνελόπης Δέλτα γράφτηκε το 1910.

Όπως η ίδια αναφέρει στο αυτοβιογραφικό της αφήγημα «Αναμνήσεις 1940»:

Και θυμωμένη γιά την αδράνεια του παλατιού, σε ώρα τέτοιας κρίσεως, έγραψα, στο θυμό μου απάνω, σε δέκα μέρες μέσα, το δεύτερο βιβλίο μου, ζωγραφίζοντας, στο πρόσωπο του αγοριού αρχηγού τον Νεοέλληνα που θα έσωζε τον τόπο του.

Το έργο ξετυλίγεται στο βασίλειο των Μοιρολατρών, όπου ο βασιλιάς Αστόχαστος ασχολειται μόνο με την καλοπέρασή του.

Η χώρα του καταρέει, το θησαυροφυλάκιο είναι άδειο, οι κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει τις δουλειές τους και απελπισμένοι φεύγουν από τον τόπο τους.

Το βασιλόπουλο αποφασίζει να σώσει τη χώρα του. Βγαίνει από το παλάτι, πλησιάζει τους ανθρώπους, ακούει τα προβλήματά τους, διορθώνει αδικίες και ξεκινάει τη δική του μάχη. Έχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους της χώρας του και τους καλεί να τον ακολουθήσουν για να φέρουν και πάλι την ευτυχία και την ελπίδα στον τόπο τους.

 

Πηνελόπη Σ. Δέλτα: Βιογραφικό σημείωμα

 

Η Πηνελόπη Δέλτα, το τρίτο παιδί του αιγυπτιώτη εμπόρου βαμβακιού Εμμανουήλ Μπενάκη και της Βιργινίας Χωρέμη, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1874. Ο Εμμανουήλ Μπενάκης είναι ο πρώτος υπουργός στο νεοσύστατο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας από την κυβέρνηση Βενιζέλου. Χρημάτισε επίσης δήμαρχος Αθηναίων. Η οικογένειά της προσέφερε πολλά στην Ελλάδα με τις δωρεές της. Ανάμεσα σ’ αυτές ξεχωρίζει το Μουσείο Μπενάκη, μία πτέρυγα του νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού στην Αθήνα και άλλες.

Το 1894 παντρεύτηκε μετά από συνοικέσιο με τον Στέφανο Δέλτα με τον οποίο απέκτησε τρεις κόρες. Η φαναριώτικη καταγωγή του άνδρα της που έφερνε μαζί του μια πλούσια πνευματική παράδοση και τον δημοτικισμό, έπαιξε βασικό ρόλο στην πνευματική εξέλιξη της Πηνελόπης.

Η πλατωνική σχέση της με τον Ίωνα Δραγούμη, από το 1905 ως το 1909, είναι καθοριστική· και αυτός συμβάλλει με τον δικό του τρόπο στην πνευματική της εξέλιξη.

Η οικογένεια Δέλτα έζησε αρχικά στην Αθήνα και αργότερα στην Αλεξάνδρεια και στη Φρανκφούρτη πριν εγκατασταθεί οριστικά στην Αθήνα στα 1916.

Από το 1909 που δημοσιεύσει το πρώτο της διήγημα ως το 1938 που δημοσιεύσει το τελευταίο της βιβλίο, η Π. Σ. Δέλτα μας αφήνει 8 βιβλία για παιδιά και αρκετά μικρότερα κείμενα, καθώς και διάφορα άρθρα σε σημαντικά περιοδικά.

Μας άφησε πλούσιο ανέκδοτο υλικό που αποτελείται από επιστολές, πολιτικά και προσωπικά ημερολόγια, αναμνήσεις και αφηγήσεις τρίτων για σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας μας. Μεγάλο τμήμα από το υλικό αυτό έχει ήδη δημοσιευθεί.

Η γνωριμία της με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και με άλλους πολιτικούς της νεότερης Ελλάδας την κάνει να είναι μάρτυρας σε πολλές εμπιστευτικές συνομιλίες και γεγονότα της εποχής της που καταγράφει στα ημερολόγιά της.

Από το 1925, εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα της αρρώστιας της, που θα την ταλαιπωρήσουν μέχρι τον θάνατό της. Δίνει τέλος στη ζωή της τον Απρίλιο του 1941, τη μέρα που τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα εισέρχονται στην Αθήνα.

Από το 1956 αρχίζει η δημοσίευση υλικού από το αρχείο της, δραστηριότητα που γίνεται ποιο έντονη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το υλικό αυτό αποτελείται από επιστολές, πολιτικά και προσωπικά ημερολόγια, αναμνήσεις και αφηγήσεις τρίτων για σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας μας.

 

 

Αλ. Π. Ζάννας

Αθήνα, Σεπτέμβριος 2011

 

 

 

Comments are closed.