Ναι
Γκαμπριέλ Αρού
Συντελεστές:

Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη, Κωνσταντίνος Καζάκος Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς Σκηνικά – Κοστούμια: Γιάννης Κατρανίτσας Μουσική: Γιώργος Βασικαρίδης Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος Βοηθός σκηνοθέτη: Σμαρώ Κώτσια
Ηθοποιοί:

Ραφαέλ: Γιάννης Τσεμπερλίδης Μάξ: Δημήτρης Κοντός

Λίγα λόγια για το έργο

Ο Γκαμπριέλ Αρού , γνωστός γάλλος συγγραφέας ρώσικης καταγωγής, συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στον εμπλουτισμό της λογοτεχνίας και της δραματουργίας. Το έργο του περιλαμβάνει πρωτότυπα έργα που παίχτηκαν με επιτυχία στο Παρίσι, αλλά και εξαιρετικές μεταφράσεις και θεατρικές διασκευές στα γαλλικά πολλών ρώσικων αριστουργημάτων.

Ο Αρού είναι ένας ιδεαλιστής, ο οποίος πιστεύει στον άνθρωπο, στο θρίαμβο του καλού και στη δυνατότητα του να φανερωθεί και να νικήσει το συσσωρευμένο μίσος, την πολιτική ύπνωση, την πλάνη, το στείρο φανατισμό και τον κάθε είδους παραλογισμό.

Αυτή η ακλόνητη διακήρυξη πίστης στον άνθρωπο, γίνεται μέσα από ένα σκηνικό διάλογο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους απομονωμένους, που αντιμετωπίζουν το παρελθόν και το μέλλον τους… πραγματοποιώντας ένα ταξίδι αυτογνωσίας και κοινωνικής κριτικής.

Είναι ένα έργο σκληρό, ευαίσθητο, ασυμβίβαστο το οποίο αγγίζει το θεατή πολύ βαθιά με τις αλήθειες που ομολογεί.

Ο Γκαμπριέλ Αρού βάζει να συναντηθούν δύο άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα κοινό. Εν τούτοις, οι δύο αυτοί άνδρες, οι τόσο αντίθετοι, θα ανακαλύψουν μέσα από τη φοβερή δοκιμασία, που θα υποστούν, αυτό που τους ενώνει.

Το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής αποκαλύπτεται καθαρό κάτω από το όραμα ενός έναστρου ουρανού.

Θέμα του έργου

Ένας Γερμανός, πρώην ναζί, και ένας Εβραίος καταδικασμένοι σε θάνατο, μοιράζονται το ίδιο κελί την τελευταία νύχτα πριν από την εκτέλεση τους. Μέσα στην φυλακή αναγκάζονται να βρουν τους όρους ενός διαλόγου, ενός κοινού κώδικα επικοινωνίας και τότς να αντιληφθούν ότι ο εχθρός μπορεί να είναι και φίλος.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Δύο άνθρωποι με τις αποσκευές της ζωής τους γεμάτες διαφορετικές εμπειρίες, προκατάληψεις…επιλογές…συναντώνται, συγκρούονται και σχοινοβατούν πάνω σ΄ένα τεντωμένο σχοινί χωρίς δίχτυ ασφαλείας στο χθές…το σήμερα…Διαγράφουν πορείες περίεργες, αναπάντεχες, μέσα στο στερέωμα του ανθρώπινου μεγαλείου.

ΝΑΙ, τότε τα πάντα μπορούν να συμβούν!!!

Ανδρέας Βουτσινάς

Ιανουάριος 2005

Gabriel Arout

Ο Γκαμπριέλ Αρού (1909 – 1982) (Γαβριήλ Αρούτσεφ) γεννήθηκε στη Ρωσία από γονείς πλούσιους αστούς, που δύο χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση μετανάστευσαν στη Γαλλία. Στο Παρίσι σπουδάζει Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Αφού πάρει το πτυχίο του θα αφοσιωθεί στο γράψιμο και παράλληλα για λόγους βιοποριστικούς θα ασχοληθεί με διάφορες χειρονακτικές εργασίες. Εκτός από τη συγγραφή θεατρικών έργων, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, τη μετάφραση ρωσικών κειμένων και με τη θεατρική διασκευή μεγάλων Ρώσων συγγραφέων. Το 1940, μετά τη συνθηκολόγηση της Γαλλίας, καταφεύγει στην Κυανή Ακτή. Τιμήθηκε με το μεγάλο Βραβείο θεάτρου από τη Γαλλική Ακαδημία. Πέθανε στο Παρίσι.

Συντελεστές

  • Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη, Κωνσταντίνος Καζάκος
  • Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς
  • Σκηνικά – Κοστούμια: Γιάννης Κατρανίτσας
  • Μουσική: Γιώργος Βασικαρίδης
  • Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
  • Βοηθός σκηνοθέτη: Σμαρώ Κώτσια

 

 

Comments are closed.